Roze Heilige Kardinaal John Henry Newman

Icoon van de Heilige John Henry Newman, geschilderd door Ian Knowles. Kleine foto’s, v.l.n.r.: jonge John, John (zittend) samen met zijn grote liefde Ambrose, John op latere leeftijd, John in vol ornaat als kardinaal. ©️Icoon: Ian Knowles. ©️Collage: Emmanuel

Zondag 13 oktober 2019 werden een aantal nieuwe heiligen gecanoniseerd door Paus Franciscus. Eén van hen was de Engelse Kardinaal John Henry Newman (1801-1890), negen jaar geleden ‘Zalig’ verklaard. Er is veel over hem te vinden op het grote WWW. Mijn vroegere professor Kerkgeschiedenis, Peter Nissen, schreef negen jaar geleden b.g.v. de Zalig-verklaring van Newman voor het blad Volzin een goed, bondig en lezenswaardig artikel met als titel: “Eigen geweten eerst. Zalige ‘homokardinaal’ John Henry Newman”. Ik beveel het van harte aan!

John Henry Newman heeft dus veel voor de Kerk betekend. Met name zijn nadruk op het eigen geweten (wat ‘links’ en ‘rechts’ in de Kerk natuurlijk verschillend interpreteren) spreekt mij bijzonder aan. Maar ook zijn ‘roze’ kant wil ik graag benadrukken en blijvend in het daglicht plaatsen. Het is even begrijpelijk als koddig om te zien hoe totaal verschillende ‘kampen’ hem ‘claimen’ en over en weer bijzondere kanten van deze persoon benoemen dan wel verzwijgen. Ik ben niet voor niets als homo door Onze Lieve Heer op deze aardbol gezet en ik doe aan dat benadrukken van zijn roze kant dus graag mee!

John Henry richtte een zgn. ‘Oratorium’ op, een gemeenschapsvorm van priesters, om elkaar tot dienst te zijn en elkaar te stimuleren in het gebed (‘ora’) en het bereiken van idealen in het geloofsleven. En samen leven is gezelliger dan alleen leven. Een grote en robuuste mede-‘Oratoriaan’, Ambrose St.John, werd zijn onafscheidelijke metgezel in ideaal en samen-zijn.

Wij, homo’s van de 21 eeuw, kunnen ons wellicht nauwelijks voorstellen dat mensen/geliefden celibatair of zelfs bewust seksloos door het leven gaan. Zeker na het lezen van het boek “Sodoma”, over de wijdverbreide praktiserende homoseksualiteit binnen het Vaticaan en de RK-Kerk onder zogenaamd celibatair levende geestelijken, is dat wel een dingetje. Dat is ook gelijk het grote nadeel van dat boek “Sodoma”; je gaat (te snel) iedereen over één kam scheren. En ja, ook ikzelf kan me nauwelijks voorstellen dat er niks seksueels zou zijn voorgevallen tussen John & Ambrose. Feit blijft en diverse teksten (zie mijn vorige bijdrage: een spreuk-tegeltje) staven dat: ze hielden zielsveel van elkaar, konden niet zonder elkaar, liggen samen in één graf en zijn samen tot stof teruggekeerd. Liefdevolle samensmelting uiteindelijk!

Het Vaticaan/RK-Kerk/Kerkleer/Moraal zwijgt hierover in alle talen. Openheid en transparantie over (homo)seksualiteit zijn en blijven (officieel) taboe of wordt weggeredeneerd. Dat laatste wordt net zo hard doorgevoerd met de (voor velen) positieve verwijzingen naar ‘homoseksualiteit’ in de Bijbel zelf. Denk aan de liefde tussen David & Jonathan, die zo troostend en bevestigend kan zijn.

De Bijbel is Gods Woord, RK-Kerk, Kerkleer, Moraal, Zedenleer, Catechismus: allemaal Gods Wil uitdragend en bevestigend. Wij mensen hebben slechts te slikken en in de pas te lopen. Tegenspraak wordt neergesabeld in Gods Naam en tot zonde bestempeld. Einde discussie.

Voor mij zijn Bijbel, RK-Kerk, Kerkleer, Moraal, Zedenleer, Catechismus, etc. puur mensenwerk, interpretatie van wie God eigenlijk is, gedachten over God uit een ver verleden. Ik lees graag in de Bijbel, omdat ik daarin veel raakvlakken lees met mijn eigen leven en de wereld om mij heen. Ik durf in veel gebeurtenissen iets van God te zien, maar ellende komt niet van God. God is geen sarcast en sadist. Daarom heb ik ook moeite met veel passages uit de Bijbel.

Wellicht ook daarom heb ik moeite met vrome verhalen over heiligen. Dat merk ik ook bij het lezen over het leven van John Henry Newman en probeer ik mij te verplaatsen naar die tijd. Dàt is dan weer boeiend!

En daarom geeft de homoseksuele geaardheid, als dan niet gesublimeerd of geconsumeerd, kleur en fleur aan zijn persoon, aan zijn leven en aan zijn Heilig-verklaring.

En heeft de 🏳️‍🌈LHBT💕-gemeenschap er weer een grote Hemelse😇 voorspreker erbij!

De Heilige Roze Kardinaal

©️Emmanuel

Vrijheid

Op 31 augustus jl. werd het Herdenkingsjaar 75 jaar Bevrijding geopend in Terneuzen met de Herdenking van de Slag om de Schelde. De NOS zendt op bepaalde momenten een serie Bevrijdingsjournaals uit, direct aansluitend op het Journaal van 20.00 uur. Ook heeft de NOS een speciale website in het kader van 75 jaar Bevrijding, waarop elke dag nieuwsberichten rond de oorlogshandelingen van 75 jaar geleden worden geplaatst. Een unieke gelegenheid om de strijd voor onze vrijheid terug te zien en daar bij stil te staan.

Onze vrijheid is een groot goed en dat gegeven wordt vaak voor het voetlicht gebracht wanneer een bepaalde vrijheid beknot dreigt te worden. Denk aan de vrijheid van geloof, meningsuiting, te mogen zijn wie je bent, hoe jij je kleedt,…. en maak het rijtje zelf maar completer!

Terwijl ik dit schrijf dendert, dankzij president Trump met “mijn grote en ongeëvenaarde wijsheid” (zijn eigen woorden…!), het Turkse leger onder opperbevel van president Erdogan met de operatie-naam “VredesLente” (‘PeaceSpring’) Noord-Syrië binnen om de Koerden aldaar te verdrijven. Je zou ook kunnen zeggen dat die dictator/terrorist land gaat inpikken (denk aan wat Poetin deed met de Krim) en genocide pleegt op de bevolking aldaar, een actie die je beter zou kunnen omschrijven als “OorlogsWinter” (‘WarWinter’). Maar nee, dat mag niet van die dictator en wie zijn actie in een negatief daglicht brengt in de (sociale) media wordt zwaar gestraft. Ik ben benieuwd…

Zie hier het gegeven, dat ik mijzelf een spiegel moet voorhouden, wanneer ik mijn eigen vrijheid van meningsuiting over de Turkse agressie verwoord en tegelijk het absurde en stuitende taalgebruik in de diverse (sociale) media aan de kaak wil stellen, wanneer bijvoorbeeld een doorrijder na een dodelijk ongeval doorgaans eenzelfde dood wordt toegewenst of in ieder geval een levenslange vorm van krepering tegemoet moet gaan.

Vrijheid. Het blijft mij en velen bezighouden. Ook binnen religies wordt vrijheid gepredikt, maar dan moet je je wel aan allerlei regeltjes en wetjes houden. Díe geven namelijk vrijheid. Jaja! Net zoals de Nashville-verklaring zijn de wetjes, regeltjes en dogmaatjes meer een krampachtig bij elkaar houden en in stand houden van de eigen cultuur en machtstructuur. “Zo is het nu eenmaal! Punt!!”

Met zo’n houding sterft elke discussie een voortijdige dood, ook waar het een verschil in Bijbel-lezen/opvatting betreft. Doorgaans zijn dat oeverloze discussies, waarin de één God ‘zus’ ziet en de ander God ‘zo’ ziet. Een mooi voorbeeld daarvan is het discussiëren over de legitimiteit van ‘homoseksualiteit’ (lees: mannen die HET met mannen doen) in de Bijbel. De ene halsstarrigheid tegenover de andere halsstarrigheid. Daar kom je niet uit en DE waarheid bestaat niet.

Op 11 oktober is het de International Coming Out Day. Op één gemeente na (Gemeente Schouwen-Duiveland) hijsen alle gemeenten in Zeeland de Regenboogvlag. Moet dat? Nee. Niks moet. Maar stáán voor diversiteit en acceptatie van iedereen, óók van hen die anders denken over LHBT-kwesties, is voor mijzelf zichtbaar in die Regenboogvlag. Het is voor mij ook weer als het kijken in een spiegel. Èn een vorm van zichtbaar willen zijn èn blijven van een nog altijd in de marge van de samenleving gedrukte groep mensen, want het laagje acceptatie en respect is maar dun.

Eigen mening, een grote mond, onderdrukkende wetjes, regeltjes en dogma’s, stoere taal in de (sociale) media, etc.: dat alles is zoiets als die ‘Punt!’ van hierboven.

Het is goed om te beseffen:

Waar mensen een ‘punt’ maken, schrijft God een ‘komma’…

…en kunnen we de vrijheid vieren!