Levensloop

De vader ontfermt zich over de verloren zoon, door Guercino. ©️WikiPedia

Een vriendschap voor het leven
Getekend met mijn eigen hand
Een oorkonde
Een feestdag
Wat een blijdschap
Vandaag 26 jaar geleden
Wat een tijd

Jaren later
De oorkonde verstoft
Mijn roeping in een ander jasje
Tranen gedroogd
Barmhartigheid ervaren
Liefde aan mijn zijde
Ik ben een gelukkig mens

Advertenties

Niet zwart/wit, maar veelkleurig!

Bruiloft te Kana.

Preek Verzorgingshuis
2e Zondag door het Jaar C, Groen

1e Lezing: Jesaja, hoofdstuk 62, vers 1-5
Evangelie: Johannes, hoofdstuk 2, vers 1-12

Beste medegelovigen,

“De eerste klap is een daalder waard!”
Kent u dat spreekwoord nog, uit de tijd dat wij nog in het gulden-tijdperk leefden? oftewel: een goed begin is het halve werk!

Jezus begint vandaag, met het meevieren van de bruiloft in Kana, met Zijn openbaar optreden. En Hij maakt er geen half werk van. Hij zet gelijk de toon. Hij geeft Zijn visitekaartje af. Hij laat zien wat Zijn doel, Zijn visie, Zijn roeping is. En nee, Hij schrijft geen verklaring van 14 punten, zoals in Nashville in Amerika gebeurde en welke verklaring ook hier in Nederland onlangs neerdaalde.

Ongestraft mag liefde bloeien!

Hans Verhoeven spreekt zijn welkomstwoord uit aan het begin van de “Viering van de Liefde” bij de Homomonument naast de Westerkerk in Amsterdam. ©Boy Hazes Fotografie (www.boyhazes.nl)

De Nashvilleverklaring heeft veel in gang gezet, van protesten en het vieren van de liefde tot en met waarschuwingen dat deze commotie bewijst dat er bewegingen werkzaam zijn die Gods Heilsplan omver willen werpen. Het zijn twee uitersten en je kunt je afvragen of die ooit nader tot elkaar zullen komen.

De discussies over ‘gender’ gaat voor het ene ‘kamp’ over mensen en voor het andere ‘kamp’ is het puur een ideologie.
Waar genezing van homofilie/homoseksualiteit onomstotelijk mogelijk is, wordt er tijdens de commotie al een andere draai aan gegeven om de storm wat te bedaren. In feite bladdert door die storm de ‘rotsvaste kerkleer’ wat af en wordt onbedoeld en onbewust een ruimere innerlijke overtuiging blootgelegd, ondanks hun onvermogen om met de veranderende tijdsgeest om te gaan.
Ja, ondertekenaars trekken zich terug, zij zeggen dat zij verkeerd begrepen zijn, handtekeningen worden niet langer verzameld, men wil de tekst ineens wat gaan aanpassen en zogenaamde Nashville-dominees worden in gastkerken al geweigerd op de kansel
Velen van hen zijn het mikpunt geworden van kritiek en spot, zoals SGP-leider Kees van der Staaij. Spotprenten vliegen je om de oren en ik moet eerlijk toegeven: ik vermaak me er prima mee!
In alle kranten en op vele websites is de commotie hèt onderwerp en vele tijdlijnen zoals op Twitter en Facebook stromen vol met meningen die alle kanten opvliegen.

Kijk, als mijn “Roomsche” Kerk een Rome-verklaring over hetzelfde onderwerp zou uitgeven zou die niet veel verschillen van de Naschvilleverklaring. Ik bedoel hiermee: er zal, ondanks de draaikonterij om de storm wat te luwen, weinig of niks veranderen in die opvattingen. Ik maak me daarover geen enkele illusie; alle meningen en pogingen tot toenadering ten spijt.

En toch … heb ik in mijn vorige bijdrage op mijn website mijn mening omtrent het letterlijk lezen van de Bijbel stevig naar voren gebracht, omdat ik ervan overtuigd ben dat de geest van de Bijbelverhalen veel meer van waarde is in ons leven dan het letterlijk transponeren van stokoude teksten naar onze tijd. In die zin ben ik ook nog kinderlijk naïef…
En toch … is het goed om in gesprek te blijven, zoals diverse Christelijke LHBT-belangen-groeperingen, waaronder ‘mijn’ ChristenQueer, pogen te doen.
En toch … schreef iemand die zich evenmin kan vinden in de Nashvilleverklaring onlangs aan mij toch blij te zijn met die Nashvilleverklaring, omdat de commotie laat zien dat héél veel mensen het oneens zijn met de Nashvilleverklaring!

Ik zie in de hele commotie ook het gevaar, dat de Nashville-aanhangers uiteindelijk zo aangevallen worden, dat ze zich de slachtofferrol kunnen gaan aanmeten, een tendens die in onze maatschappij steeds vaker opduikt en waardoor discussies zowel kunnen verharden als worden doodgeslagen. Want wij kunnen ons wel aangevallen voelen door die Nashvilleverklaring, maar de Nashvillers voelden dat vooraf aan hun Nashvileverklaring al en voelen dat nu net zo. Het is de homo-lobby versus de Refo-lobby en allebei willen zij stáán voor hun eigen zaak en daarvoor opkomen.

Ieder ketter heeft zijn letter: homo-ketters en refo-ketters.
Positief gezegd: iedere homo-gelovige, iedere refo-gelovige, iedere gelovige zal de Bijbel lezen vanuit het persoonlijke leven en de persoonlijke achtergrond en daar in de Bijbel bevestiging voor vinden.
De Bijbel is daar uitermate geschikt voor vanwege de vele interpretatie-mogelijkheden. Religie-ruzies zullen nooit verdwijnen.
Wat wel beter kan aan beide zijden van het ‘front’ is het eerbiedigen van ieders leven en opvattingen.

Woensdagavond vond er naar aanleiding van de Nashvilleverklaring een “Viering van de Liefde” plaats, gehouden bij het Homomonument in Amsterdam. Daar waren verschillende sprekers, waaronder LHBT-predikant Wielie Elhorst, de nieuwe voorzitter van COC Nederland Astrid Oosenbrug, de gelovige transgender Jolanda Molenaar, ds. Paula de Jong uit Amsterdam en de burgemeester van Amsterdam Femke Halsema.

Iedereen had indrukwekkende bijdragen, maar bij mij kwam de opening van die viering ‘binnen’ met het welkomstwoord van de initiatiefnemer Hans Verhoeven (zie foto), gepokt en gemazeld in de homo-scène en homowereld. Hij wilde die avond laten zien dat religie niet gestraft moet worden vanwege de verklaring. In een interview met de NOS zei hij: “Er zijn heel veel diep religieuze mensen die ook homoseksueel zijn en die voelen zich de laatste dagen verscheurd. Ik wil duidelijk maken dat je mag houden van wie je wil, dat je mag zijn wie je wil en dat je mag geloven wat je wil.”

Ik geef hieronder de volledige tekst weer van zijn welkomstwoord, waarin hij iedereen, óók de LHBT-gemeenschap een spiegel voorhoudt.
Een tekst om door een ringetje te halen! Laat zijn boodschap ècht aankomen en ‘landen’ bij iedereen! En vier de liefde, want ongestraft mag liefde bloeien!

Welkom op òns Homomonument!
Het jaar dat wij 50 jaar Stonewall herdenken begon níet goed.
De Nashvilleverklaring maakt duidelijk dat we nog een wereld te winnen hebben.
Die maakt duidelijk hoeveel moeite conservatieve gelovigen hebben met de ontwikkelingen in onze tijd en zich steeds meer profiel uiten als het gaat om seksuele oriëntatie en genderidentiteit.
Juist nú is het zaak om als atheïsten en niet-gelovigen solidair te zijn met hen die wèl geloven, maar door de Nashvilleverklaring verscheurd worden.

Mijn naam is Hans Verhoeven en eergisteren stelde ik voor een bijeenkomst te organiseren die het midden houdt tussen een demonstratie en een religieuze viering.
Een bijeenkomst die duidelijk maakt dat in ònze community plaats is voor íedereen, dat je in ònze community niet alleen kunt zíjn wie je bent, kunt hóuden van wie je wìlt houden, maar ook kunt geloven wat je wìlt geloven.
En hier stáán we dan met z’n allen.

We zijn het in onze community lang niet altijd met elkaar eens en dat hoeft ook niet.
Maar onze meningsverschillen spreken we uit met respect voor elkaar, zonder de ander uit te sluiten of te schofferen.
Laten we daarin een voorbeeld zijn voor hen die ons wèl buitensluiten.

Ik wens jullie een hele mooie bijeenkomst toe en geef graag het woord aan Wielie Elhorst, predikant bij de Protestantse Kerk van Amsterdam met een speciale opdracht voor de LHBTI-community, die jullie verder door deze bijeenkomst heen gaat leiden.
Dankjewel!