Brood voor iedereen?
5 augustus 2018
Preek 18e zondag door het Jaar B, Groen
1e Lezing: Exodus 16, 2-4 & 12-15 ; 2e Lezing: Efeziers 4, 17 & 20-24 ; Evangelie: Johannes 6, 24-35
Beste mede-parochianen,
De graanoogst is grotendeels al voorbij. De extreem hoge temperaturen vervroegden met name de oogst van de wintertarwe aanzienlijk. Bij talloze ontvangstpunten in Zeeland was het een komen en gaan van trekkers en trailers. Per dag kwam er gemiddeld 20.000 ton graan binnen. Op onze Zeeuwse wegen zal het menigeen zijn overkomen dat trekkers met grote bulkladingen en trage snelheid het verkeer danig ophielden. Ach, we zullen maar zeggen: u reed achter uw toekomstige boterham aan.
Ik vind het telkens weer een imposant gezicht om die gigantische graanbergen te aanschouwen en ik denk dan aan de Bijbelse verhalen over het vullen van de graanschuren van Egypte. Ik voel mij bevoorrecht dat ik bij zo’n graanoverslagbedrijf mag werken.
Graan…brood… Zojuist hoorden wij drie lezingen, waarvan er twee over brood gaan en één die gaat over onze levensgesteldheid. Vorige week gaf pater Harrie Buijssen al aan dat het letterlijk lezen van de Bijbel het gevaar in zich draagt dat de essentie van het verhaal onvoldoende tot zijn recht komt. Jezus sluit zich bij die visie aan, zo lazen wij in het Evangelie van vandaag.
Mozes zegt over die natuurverschijnselen van dat ‘manna’, die honingdauw “…het is het brood dat de Heer u te eten geeft.” Maar wat zegt Jezus over dat brood, die honingdauw? Dat was geen brood uit de hemel. Het echte brood krijg je van mijn Vader en dat ben Ik zelf! Ik, zegt Jezus, ben het brood des levens. Wie tot Mij komt zal geen honger meer hebben. Wie in Mij gelooft zal nooit meer dorst hebben.
En die vallende kwartels dan? Ook die zijn een natuurverschijnsel. Deze kleine soort van veldhoenders is een trekvogel, zo groot als een leeuwerik. Rond de Middellandse Zee kan men er soms duizenden oprapen, die door hun overtocht uitgeput geraakt zijn.
Jezus zet met deze woorden Mozes niet buiten spel. Maar al deze oud-testamentische verhalen wil Jezus uiteindelijk terugbrengen tot de essentie, namelijk: tot hetgeen Hij zelf heeft voorgezegd en voorgeleefd. En wie eerlijk en oprecht, met vallen en weer opstaan, de wijsheid en het voorbeeld van Jezus om weten te zetten en te integreren in het dagelijkse leven, die zal nooit meer honger hebben en nooit meer dorstig zijn, hoe paradoxaal dat ook klinkt na de extreem hoge temperaturen van de afgelopen tijd.